سرودههایی برای زلزلهی دلخراش «آذربایجان»
سطر اول: هر شعر تازه ای به دستم برسد این جا برایتان می گذارم. با تشکر از وبلاگ دوشنبه که مبتکر چنین پستی بود و یکی مثل این را در ابتدای وبلاگ قرار داده.
////////////////////////////////////////////////////////////////
نيستي خاطرهها
برای مردمم؛ و رویاهایی که گذشت به زلزلهای
بهانهسرودهای برای زلزلهی آذربایجان
پريد و رفت
به هنگامهي لرزشي
و در زير آوار اين زندگي
تو بودي و من؛ زندگي
جراحت نبود، درد بود
عذابي شديد و جهنم نبود
و من اين چنين دست در دست تو
تقلاي باران و
خاك و
درو
و فصلي رسيده پر از سيب كال
ميان درختان بیبرگ، بیبهار
همين واژهها شاهدند
از كجا
رسيده پرستو به ويرانهها
نميشد شبي خواب من، خواب من
تو بودي نشسته به روياي من
تو رويا شدي،
عشق كابوسمان
و رقص زمين معركهگيرمان
به خرناسهاي خواب، من را ربود
تو ماندي و
يك خاطره
ديگر چه سود؟
مهدی ابراهیم پور
////////////////////////////////////////////////////////////////
به یاد مردمانی از اهر و ورزقان
«برای صادق اهری و همشهریانش»
زمین بازیاش گرفته
و از آسمان سقف میبارد
خاک بر سرِ ما
خاک بر سرِ خاک
... میبارد
هی... آسمان!
هنوز آن بالایی؟
این سو...
آن سو...
هر سو به دنبال تو گشتم
به دنبال سوسوی تو
از لای خاکها
آجرها
تیرهای چوبی
تنِ له شدهی عروسکش
زمین؟... نه!
...دیگر نه!
او را به تو میسپارم
از همهی او همین عروسک من را بس
به تو میسپارمش اگر نباری
نبار!
یک امشبی را دیگر نبار
آسمان
احمد ابوالفتحی- 21 مرداد 1391
////////////////////////////////////////////////////////////////
شعر زلزله زده ای که پارسال همین روزها نوشته بودم...
حالا یک تکه سقف گچبری بالای سرت ایستاده است
زلزله تکان نمی خورد
چه پیشگویان جوانی دارد اداره هواشناسی
باران پیش بینی می کنند
وبا می آید
ما قرن هاست خوابیده ایم
لای آجرها و فرش ها و نفس های آخر
زلزله تکان نمی خورد
دیوار روی نفس هایت دراز می کشد
بگو صلیب سرخ کمک بفرستد
خدا هنوز نفس می کشد
شهلا زرلکی/ تابستان 1390
////////////////////////////////////////////////////////////////
الین اوزالدیب
نقاشی سین گوتوره
آوارین آلتیندا گالان گیز...
ترجمه به فارسی :
برای سرزمین مادری ام مرثیه می گویم (1):
دستش را دراز کرده
نقاشی اش را بر دارد
دختری که زیر آوار مانده
بابک اباذری
به تاریخ منحوس 22
////////////////////////////////////////////////////////////////
زلزله، ریشتر است / زلزله ریشریشات میکُند / زلزله به ریشات میخندد / زلزله میگسلدت از ریشه / زلزله کلمهای بیریشه است.
وحید علیزاده رزازی
////////////////////////////////////////////////////////////////
"ارگ" را از "بم" گرفتید. حرفی نزدیم.
"جان" را از "آذربایجان" نگیرید،
یک کلمه مگر چند حرف دارد؟!؟
مجتبی هاشمی زاده
///////////////////////////////////////////////////////////////////
1
و حکم داد زمين لحظه ی قيامت را
دهان گشود سپس واژه ی سخاوت را
دهان گشود و بلعيد يک عروسک را
و چند بال پرنده و يک عمارت را
دهان گشود و بلعيد چون خدا می خواست
خدا که خواست بگيرد پس اين امانت را
خدا به شکل غريبی شبيه شيطان شد
و گِل گرفت در خانه ی عدالت را
خدا چقدر بزرگ و چقدر بی حد ... نه
به حد رساند ولی معنی قساوت را
2
درد ويرانی تو خواب برايم نگذاشت
خواستم داد زنم بغض صدايم نگذاشت
بی تامل به تن پاره ی تو در آوار
خواستم بگذرم و اشک رهايم نگذاشت
ای خدای همه ی زلزله ها ، فهميدم
معنی عدل ترا ... حجب و حيايم نگذاشت ــ
که تمام غم خود را به تو نسبت بدهم
و بگويم که خدا هيچ برايم نگذاشت
3
بخواب دخترکم کودکم خدا اينجاست
مراقب تو و مادر برادر و باباست
ببين حضور خدا را چقدر نزديک است
ببين خدا چه بزرگ و چقدر بی همتاست
ببين زمين غزل عاشقانه می خواند
که بی حضور من و تو چه بی کس و تنهاست
بخواب و خواب خدا را ببين، کسی که دلش
بزرگ و آبی و آرام و پاک چون درياست
اگر چه خانه ی ما خشت و گِل ... و ايمن نيست
اگر که زلزله آمد چه غم، خدا با ماست
بخواب کودک من زلزله فقط حرف است
خدا محافظ اين سرزمين و آدمهاست
بخواب کودک من خوابهای خوب ببين
بخواب دخترکم کودکم خدا اينجاست
پوریا سوری
///////////////////////////////////////////////////////////////////
برای آذربایجان:
آینه دارد با من حرف می زند
یا که من خودم را به آینه
من نه منم
نه من منم
پس کیست که می لرزاند تنم را
اُلدوزم و عروسک سخنگویش را
دُمرل و پهلوانی اش را
کوراُغلو و اسب اش را
من نه منم
پس کس دیگری باید باشد
بابک در آینه ظاهر شد
محسن موسوی میرکلایی
///////////////////////////////////////////////////////////////////
1
دستت را دور گردنم حلقه کن
زمین که بلرزد ، برای ما هم دلتنگ می شوند
پیراهنت گل های تبریزی دارد ، دست های او اضطراب مشروطه
گفتی چهل روز کابینه را به تو بسپارند
با تحریم طعنه و تنباکو
نوبت رسیده است
حالا بلند شو
کابینه را دوباره بلرزان
2
احیا نمی شود
خون ، بی رنگ ترین واژه امروز است
در زیر آوار ، چندین هزار تن از یاد رفته اند
کبود می شوم ، لب تسلیت سیاهش را از دور می گزد
کبوتر ارشدی
///////////////////////////////////////////////////////////////////
چشم هایت کجاست
عروسک ات
دستی که موهایت راگیس کرد
همین دور بر ها
زیر آوار واحتیاط
کنار دل ودماغی که سال ها پیش
گم کردیم
برای تسلیت به آذربایجان که هر تکه اش در جایی می تپد
منیره پرورش
///////////////////////////////////////////////////////////////////
«زلزله»
درنده مثل یک رهبر
وحشی مثل یک سناتور
شبیه شیطان است و ماده ای لرزان را می ماند
همچون رییس جمهور از خیابان ها و کوچه ها می گذرد
دست تکان می دهد
همه چیز بوی خاک می دهد
جمجمه های سپید , پنجره های بدون هندسه
وقوعی نابهنگام است
شرحه شرحه
خونین و با وقار
تاریک و منجمد
مهرداد عارفانی
///////////////////////////////////////////////////////////////////
به ضرب شب می زند این تیغ/ هم بر سه تیغ حیدری که بابای گریه هاست/ دیر آمدن از کی به حالای هر چه را/ ای وای شهریار...که از ما به ما سوار/ بگو هق هق نویس کدام شب نشین خسته تویی/ که شیون به گریبان زلزله زاییده رود رود/ یعنی ارس عزا گرفته،سیاه پوشیده آدمی/ هم از خاک خسته ای که سر به بالین بی کسی/ ای وای واژه های سرد/ سرهای بی گریبان این همه گور/ صمد،ستاره،زهرا،آینه،زری...../ شب را به ضرب تیغ/ تو بگو بی شهریار تو، کو آواز آذری
سید علی صالحی
///////////////////////////////////////////////////////////////////
وقتی
از آن همه هیچ که دارم
ترس از دست دادنت مرا اینگونه به وحشت می کشد، هیچ چیز، جز تو را در آغوش نمی کشم.
این همه،کم از هر چه که داشتیم بس نبود، انگار چشم طمع به همین عشقمان دوخته بودند،
می بینی پدرم
اینان که نان از سفره یمان برده بودند،چشم دیدن جانمان را هم ندارند،انگار ترسیده بودند این سقف های کاه گلی، زندان کاخ های طلائیشان شود.
نه حتی سوگ مرگمان را هم به روی مبارک نیاوردند،
چه می دانم شاید اگر از این همه نگذشته بودیم،اینگونه ساده زیرِ نداشته هایمان خفه نمی شدیم.
شاید خدا هم با این همه کم بودنمان ما را حساب نکرد،شاید هم دیگر صبرش ته کشیداز این حالمان،
ولی با این همه کاش زمانه دست از بازی بردارد، از ما که گذشت اما ایران من کم از این بازی ها بدش نمی آید،
چون(مثال) من و ما، هنوز خیلی ها را داریم که خانه و سرزمینشان نقشهٌ نیستی شان را خوب بلد شدند.
با این همه بدان خدایمان کم نیست،من که می خوابم، تو که بیداری،بیدار زنده بمان
ترس از دست دادنت مرا اینگونه به وحشت می کشد، که هیچ چیز، جز تو را در آغوش نمی کشم
بهار رضایی
///////////////////////////////////////////////////////////////////
یک شعر
این شعر به بهانه ی عکسِ تکان دهنده از زوجی است که دست در بغل هم از زیر آوار زلزله بیرون کشیده می شدند. و البته تلمیحی هم به فیلم مالیخولیا از فون تریه.
مالیخولیا!
وقتی جهان آوار می شود
همیشه دَمِ آخر یک لحظه هست
که می شود چشم ها را به آوار دوخت
دست ها را به ترس سپرد
و در تنهایی ویران شد
می شود هم
دست در بغلِ یار انداخت
چشم در چشم اش
و فکر کرد:
زیبایی اش چه بی پایان بود!
22 مرداد 91
حسین سناپور
///////////////////////////////////////////////////////////////////
در پنجِ غروب
به وقت اَهَر هَریس وَرزَقان کلیبر
زبانم
ایلم
قبیلهام
زیر آوار ماند
تو مردهای
و بولدوزرها در سماعی ملعون
دهانت را صاف میکنند
تو مردهای و زندگی بعد از هفت گام
به خیابانها بر می گردد
بیاعتنا قهوهاش را مینوشد
برای تو که زیر آوار ماندهای
لطایفی تازه میسازد
تو مردهای و
من دیگر حیرت نمیکنم
اگر عاشیقلَر زبان عشق را گم کنند
و
بولدزرها لِزگی برقصند
مينو نصرت
////////////////////////////////////////////////////////////////
آذربايجان! سنين باشين ساغ اولسون...
براي آذريهاي عزيزم که سخت ايستادهاند... در پس زلزلهاي سخت. شعري که سخت در من است...
«ميدانم که مردهايم»
ديوارها رفتند
سقفها آمدند
همه چيز
حتا صداي تو لرزيد
حتا دستهاي تو دور گردنم
حلقهي گرمي که سرد شد
سرد
حالا براي لحظهاي مرگ را کنار بگذار
و مرا ببوس
پيش از آنکه آغوشمان را از زير آوار درآورند.
آرش نصرتاللهی
22 مرداد 91 ـ زلزلهي آذربايجان
///////////////////////////////////////////////////////////////////
گوش گربه لرزید
دلش خون
شب اش می گویند قدر!
لابد فرشته کم امده
دعاها نمی رسد
بس که
عرش
سنگین شده
لابد فرشته
که
زمینیان
به آسمان
شیرین معتمدی
///////////////////////////////////////////////////////////////////
برای آذربایجان
چه شد که آسمان از چشم تان پرید؟
شما که انگشت اشاره تان به زندگی بود
انگشت اشاره ای که با زمین چرخید
وشما را نشانه گرفت
شما هر روزبا زلزله زندگی کردید
فقط یک روز
تاب نیاوردید
در ساعت پنج عصر!
شهین منصوری آرانی /22 مرداد
////////////////////////////////////////////////////////////////
...یکی دست شهریار را بگیرد/ستارخان هنوز یک پایش در زیر آوار است
سه دانگ از صدای عاشیق ها
هنوز در زیر آوار است
و شمس تبریزی
آمده است به فعلگی و معلمی قرآن
جایی در حوالی اهر
و شیخ محمود
دارد از زیر همین آوار
مثنوی و قرآن بیرون می آورد و می خواند:
"همه عالم به نور اوست پیدا ..."
ستارخان هنوز یک پایش در زیر آوار است
فریاد می زند که از سفارتخانه های اجنبی
کمک قبول نباید کرد
حالا با شمس در محله ی سلّه بافان می چرخم
با ناصرخسرو به خانه ی قطران می روم
آن روز هم که زلزله آمد
چهل هزار تن مردند
همیشه خاصیت زلزله همین است
که روح ها را
به هم می ریزد
کمال را از خجند می برد به سرخاب و
باکری را از مجنون می کشاند به آسمان ارومیه
و مرا از این گوشه ی جهان می برد
به کوچه ی دلتنگی آقامحمدحسین بهجت تبریزی...
یکی دست شهریار را بگیرد
که بیرون زده ست این وقت شب
با زیرشلواری و همان کلاه پوستی
در محله ی پدری
دنبال حبیب و رفقایش می گردد...
تاریخ می گوید این زلزله
پس زلزله هایی ست
که پیشتر آمده بود
و این از خواص زلزله الارض است
که گاه تکه ای از بسطام را می برد به بم
و کوه حیدربابا را
این وقت شب
آورده است به رختخواب ابری من
در دهلی نو
و من از او مدام
سراغ ساز "عاشیق عیمران" را می گیرم...
علیرضا قزوه
////////////////////////////////////////////////////////////////
شهر من می لرزد
من هنوز با توام
در هر رگت جاری ام چون خون
ای کهن دیار مجنون
باشد
اگر می لرزی و می لرزانی
من هنوز با توام ای مهربانم
باشد
اگر فرهاد تیشه بر پیکرت می زند
شیرین تر از جانم!
من همیشه با توام
آذربایجانم
جعفر پوررضوی
////////////////////////////////////////////////////////////////
آرام باش!
آرام باش عزیز من
آرام باش
حکایت دریاست زندگى
گاهى درخشش آفتاب، برق و بوى نمک، ترشح شادمانى
گاهى هم فرو مىرویم، چشمهاىمان را مىبندیم، همه جا تاریکى است،
آرام باش عزیز من
آرام باش
دوباره سر از آب بیرون مىآوریم
و تلألوء آفتاب را مىبینیم
زیر بوتهآى از برف
که این دفعه
درست از جائى که تو دوست دارى طالع مىشود
محمد شمس لنگرودی
(محمد شمس لنگرودی اگرچه شعر «آرام باش» را سالها پیش سروده، اما شنیدن آن با صدای شاعر در روزهایی که داغدار زلزله آذربایجان هستیم، حس و حال دیگری دارد.)
دانلود شعر آرام باش با صدای شمس لنگرودی
:: موضوعات مرتبط:
شعر
:: برچسبها:
زلزله آذربایجان
