بنای تاریخی دبیرستان طالقانی تبریزراحفظ کنیم:نامه سرگشاده جمعی ازفرهیختگان تبریزبه مدیرکل آموزش وپرو
توضيح سطر اول:
من فارغالتحصيل دبيرستان طالقاني تبريز هستم. دبيرستاني مشهور و مهم در تبريز. يكي از مدارس قديمي تبريز كه در دورهي يكسالهي حكومت فرقهي دموكرات آذربايجان به زعامت سيدجعفر پيشهوري، ساخته شد. بنايي زيبا با كريدورهايي نورگير و پر از آرامش.
من كه الان خود نيز دبير هستم و در دبيرستاني ديگر در شهر صوفيان -از شهرهاي اطراف تبريز- تدريس ميكنم، ميدانم نشستن در چنين مدرسهاي چه لذتي دارد. مدارس نوسازْ هيچ كدام آرامشي را كه دبيرستان طالقاني در انسان ميپرورد، ندارند.
و حالا خبر آمده كه ميخواهند تخريبش كنند. دبيرستان طالقاني را. دبيرستاني كه هر روز دوبار با اتوبوس از مقابلش رد ميشوم و به ساختمان دو طبقه و نماي قديمياش نگاه ميكنم.
بنای تاریخی دبیرستان طالقانی تبریز را حفظ کنیم
نامه سرگشاده جمعی از فرهیختگان تبریز به مدیر کل آموزش و پرورش آذربایجان شرقی
در این نامه آمده است:
«فرزندم، من گرچه درتمام طول تاریخ همراه گذشتگان زندگی نکرده ام؛ ولی اخبار زندگی آنها را به دقت مطالعه کردهام وآثاری که از آنها به یادگار مانده بررسی نمودهام وبااین کار، گویا من در تمام مدت زنده بوده ام وحوادث تلخ وشیرین زندگی را ازنزدیک مشاهده کردهام گویا عمرجاویدان داشتهام.»
(بخشی از وصیت نامه حضرت علی علیه السلام به امام حسن (ع) / نهج البلاغه/ نامهي 21)
جناب آقای رضایی مدیرکل محترم آموزش وپرورش استان آذربایجان شرقی
سلام علیکم
احتراما"به استحضارمیرسانیم براساس اخبارمنتشره درروزنامه ها و سایت ها، ظاهرا" آموزش وپرورش درنظردارد ساختمان تاریخی وارزشمند دبیرستان نمونه دولتی طالقانی (منصور سابق) با قدمت حدودا"80 ساله وهم دوره با ساختمان شهرداری تبریزرا تخریب وبازسازی نماید. بنایی که به عنوان یکی از آثار ارزشمند تاریخی و محل تعلیم وتربیت صدها تن ازنخبگان ومتخصصین کشورعزیزمان ایران بوده است (ازجمله تدریس درس دیفرانسیل وانتگرال توسط پروفسورهشترودی و تحصیل دکتر غلامحسین ساعدی نویسنده وشاعربرجسته و... ).
با وجود تأکید مسئولین محترم سازمان میراث فرهنگی استان (1)، مبنی برلزوم ماندگاری این اثر، به عنوان یکی از آثار گرانبهای ملی ایران اسلامی، به دلیل تصمیم غیرکارشناسی وعجولانه آموزش وپرورش، مع الأسف ساختمان یاد شده لحظههای آخرعمرخود را سپری می کند. تأسف بارتر اینکه تصمیم به نابودی این بنای ارزشمند فرهنگی، درسازمانی درحال اجراست که خود، اصلی ترین سازمان فرهنگی است وقاعدتا" آموزشدهنده حفظ وانتقال هویتهای فرهنگی- تاریخی به آیندهسازان این مرزوبوم درمدارس است که مطابق آییننامهها (2) باید خود پیشگام درحفظ چنین آثار و ابنیه تاریخی باشد.
بی تردید اجرای این تصمیم غیرکارشناسی، مبنی برتخریب یک اثرماندگارو مستحکمی همچون دبیرستان طالقانی، متولیان تعلیم وتربیت نوجوانان شهرتاریخی وفرهنگی تبریزرا، با یک تضاد جدی مواجه خواهد کردچراکه درکلاس ها و رسانهها، توصیه اکید برحفظ این آثاررا مینمایند ولی درمقام عمل بدون هیچگونه توجیه منطقی، اقدام به تخریب اثری با این سابقه، بعمل میآید.
اساسا وقتی سوال میشود: چرا میخواهند این اثرتاریخی راتخریب کنند؟ اینگونه توجیه میکنند که اگر آموزش وپرورش این کار را نکند؛ میراثفرهنگی، ساختمان راتملک کرده واز دستش خارج میکند!! ضمن احترام وقدردانی ازدغدغه مسئولان محترم درحفظ سرمایههای مادی آموزش و پرورش، نکاتی را یادآوری می نماییم:
1- طبق «ماده 3 قانون خرید اراضی و ابنیه و تأسیسات برای حفظ آثارتاریخی وباستانی مصوب آذرماه1347» سازمان میراثفرهنگی وگردشگری کشور،درصورتی میتواند مکانی راتملک کامل نماید که بتواند ارزش ریالی مکان مورد نظررا پرداخت کند ویا معادل ارزش آن، با زمین وساختمان مناسبی معاوضه نماید وحتی درصورت مرغوبیت محل، تا30درصد بیشترازقیمت تعیین شده باید پرداخت نماید وبه هرحال، باید رضایت صاحب ملک (دراینجا آموزش وپرورش) راجلب کند؛ درغیر اینصورت، تملک هر ملکی توسط سازمان یاد شده امکان پذیر نخواهد بود.
2- به نظرمیرسد دراین قضیه هم گرفتار درد قدیمی«بخشی نگری» شده ایم. یعنی هرکس وهرسازمانی، سازخودش رامیزند. درصورتیکه اقدامات وبرنامههای هرسازمانی باید در راستای اهداف کلی مملکت، مردم و نظام باشد. بعبارت دیگربدون توجه به سیاستهای کلان نظام ازجمله حفظ آثار فرهنگی و ابنیه تاریخی وتوسعه صنعت گردشگری، اقدام به قربانی کردن یک اثرارزشمند کشورمان میکنیم!
براساس قوانین موجودکشورمان، متولی مکانهای تاریخی، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است وکارشناسان آن سازمان هستندکه تشخیص میدهند کدام اثر، ازنظرتاریخی ومعماری، حایزاهمیت است. یقینا" نیت واهداف سازمان میراث فرهنگی نیزرشد واعتلای فرهنگی کشورومعرفی آثارشهرمان به جهانیان است. همانظوریکه متولی تعلیم و تربیت از(پیش دبستانی تا پیشدانشگاهی) آموزش وپرورش بوده وهیچ نهادی غیرازآموزش و پرورش نمی تواند در امرتحصیل تا مقطع دیپلم دخالت نماید. بطورمثال: هیچ سازمانی بدون هماهنگی آموزش وپرورش نمیتواند مجوزمدرسه صادرکند. باید این حق رابه دیگر سازمانهای تحت حاکمیت جمهوری اسلامی نیز قائل باشیم. انصاف این است که به قوانین و مقررات نظام احترام بگذاریم.
براستی باتصمیم احساسی وتخریب این اثرملی، هزینه جبران ناپذیرمادی ومعنوی آنرا چه کسانی خواهند پرداخت؟ واقعا اگر همه ادارات وسازمانها آنگونه عمل نمایند که در این مورد بخصوص آموزش پرورش می خواهد عمل نماید؛ آیاهیچ اثر تاریخی در کشور باقی می ماند؟!
3- مقام معظم رهبری، امسال را «سال تولید ملی - حمایت ازکار وسرمایه ایرانی» نامگذاری فرموده اند. نیک میدانیم که یکی ازراههای مهم سرمایه گذاری ایرانی، (که به هیچ تکنولوژی بیگانه هم نیازمند نیست) سرمایه گذاری درعرصه صنعت گردشگری میباشد. طبق نظرکارشناسان، ازهرده نفرگردشگری که وارد کشورمیزبان میشود؛ یک فرصت شغلی ایجاد میگردد. همگان معترف هستیم که کشورهمجوارما (ترکیه) درسالهای اخیر، توسعه وپیشرفت چشمگیری داشته است وباز، همه اذعان داریم که بخش مهمی از این توسعه وپیشرفت درسایه توجه به صنعت گردشگری وبه تبع آن، توجه به حفظ میراث وآثار تاریخیشان بوده است. امروزه علاوه بر کیفیت، کمیت آثار تاریخی یکی از فاکتورهای مهم جذب گردشگری است. وقتی توریستی دریک کشورازطریق اینترنت تعداد آثارتاریخی و فرهنگی یک کشوریا شهری را جستجو میکند؛ اصولا"متمایل میشود به شهری سفرکند که آثار بیشتری داشته باشد وباهزینه کمتر، مکانهای زیادتری را ببیند.
یکی ازعلل مهم سفرزیاد گردشگران به شهرهای اصفهان وشیراز، وجود تعداد بیشتر آثار تاریخی درآن شهرهاست. یقینا" اگراین اتفاق دراستان اصفهان یا شیرازمیافتاد؛ قبل ازهمه، خود آموزش وپرورش آن استانها، از تخریب آن جلوگیری به عمل می آوردند. حال سوال این است که چرا با اقدام خود، درصدد کاهش آثارتاریخی شهرمان هستیم؟! وچرا سرمایه ایرانی را نابود می کنیم؟! آیا تخریب سرمایه مادی ومعنوی ایرانی، به غربت انداختن فرمایش رهبرفرزانه انقلاب نیست ؟!
4- اثر تاریخی، فرهنگی وتمدن یک شهر، نه متعلق به همان شهر بلکه متعلق به کل کشور وحتی کل جوامع بشری است وحفاظت ازآن وظیفه آحاد مردم جامعه، خصوصا" نهادهای فرهنگی جامعه است.
دشمنان موردتهاجم قرارگرفته است؛ پسندیده و قابل توجیه نیست شاهد تخریب آثارفرهنگی تاریخیمان به دست خویش باشیم! وبه قولی، اگر هرکشوری ازتاریخ خود نگهداری نکند؛ تاریخ جدید را کشورهای بیگانه به اوخواهند نوشت.
5- استحضاردارید که دبیرستان نمونه طالقانی دارای دوساختمان است که ساختمان دیگر آن وضعیت اسفباری دارد ودرحال فرو ریختن بر سردانش آموزان است. اما درمقابل، این بنای تاریخی، بسیارمستحکم بوده و دهها سال میتواند بدون مشکل مورد استفاده قرار گیرد. حقیقتا"جای تعجب وتأسف است که براساس کدام منطق، ساختمان فرسوده را رها کرده ، اقدام به تخریب ساختمانی میکنیم که هم استحکام زیادی دارد وهم جزء آثار ملی محسوب می شود؟!
از اینرو، ازحضرتعالی به عنوان بالاترین مقام مسئول آموزش وپرورش استان، تقاضا داریم اجازه نفرمایید به علت غفلت و سهل انگاری، این اتفاق ناگوار درتبریز پرآوازه و شهر اولینها روی دهد که اگر امروز کاری نکنیم؛ شاید فردا دیرباشد وجوابی برای آیندگان نداشته باشیم. همانطوریکه بیان شد دبیرستان یاد شده دارای دوساختمان است لذا دو راه حل پیشنهاد می گردد که به نظر میرسد عمل به هردو (در صورت امکان) و یا حداقل به یکی از آنها قرین به صواب ومنطق باشد.
1- «مرمت وزیباسازی» ساختمان تاریخی باهمکاری متخصصین محترم سازمان میراث فرهنگی
2- «تخریب ونوسازی» ساختمان دوم که هم بسیار فرسوده و درحال ریزش است وهم اثر تاریخی محسوب نمی شود.
والسلام
با احترام
جمعی از فرهیختگان تبریز
خرداد ماه 1391
پی نوشت:
1- مصاحبه مدیر کل محترم میراث فرهنگی استان مورخ 15/3/1391 با سایت خبری، تحلیلی نصر نیوز.
2- طبق ماده پنجم قانون اساسنامه انجمن میراث فرهنگی کشور، مصوب 3/7/1373 مجلس شورای اسلامی، اعضای انجمن میراث فرهنگی استان به شرح ذیل میباشد؛
1- استاندار(رییس)
2- مدیر کل میراث فرهنگی ( دبیر)
3- مدیرکل آموزش و پرورش استان
4- شهردار مرکز استان
5- رئیس کل دادگستری
6- رئیس شورای اسلامی استان
7- مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی
8- مدیرکل مسکن وشهرسازی
9- مدیرکل اوقاف و امورخیریه
10- رئیس دانشگاه یا مرکز آموزش عالی استان
11- مدیر مرکز صدا و سیما
12- مدیرکل حفاظت محیط زیست
13- پنج تن از صاحب نظران و علاقهمندان به میراث فرهنگی، به پیشنهاد مدیر میراث فرهنگی و تصویب اعضاء.
منبع: پايگاه خبري تحليلي نصر نيوز
:: موضوعات مرتبط:
خبر
:: برچسبها:
تبریز,
دبيرستان طالقاني
.jpg)
.jpg)
.jpg)
